W wyniku znacznej liczby doświadczeń wykonanych na modelach, jak i na podstawie obserwacji i pomiarów dokonanych na już wybudowanych kanałach, można wyznaczyć wielkość współczynnika uzależniającego wytrzymałość graniczną rury ułożonej w wykopie i zasypanej w stosunku do wytrzymałości granicznej podanej w normach, w zależności od sposobu podbudowy rury. Współczynnik ten określa się jako wielkość L, zgodnie z założeniem Pw = LP T/m gdzie: Bw – graniczna nośność rury po jej ułożeniu w wykopie i zasypaniu, T/m, L – współczynnik wytrzymałości rury zależny od rodzaju jej podbudowy w wykopie, p – normatywna graniczna nośność rury lub elementu kanału (na powierzchni), T/m. Sposoby 1 i 2, przy których rury ułożone są bezpośrednio na gruncie, a pod połączenia wykonane jest tylko zagłębienie – należy stosować tylko przy gruntach sypkich. [przypisy: Dmuchawy bocznokanałowe, wiązar dachowy, wzorcowanie termometrow ]
Powiązane tematy z artykułem: Dmuchawy bocznokanałowe wiązar dachowy wzorcowanie termometrow